KAPLAN GİBİ OL, TİLKİ GİBİ DEĞİL.
KAPLAN GİBİ OL, TİLKİ GİBİ DEĞİL.
‘’Ormanda gezinen Derviş, bacaklarını kaybetmiş bir tilkiye rastlamış. Kendi kendine; -‘ Zavallı hayvan, hayatta kalmayı nasıl beceriyor acaba?’ Diye düşünmüş. Derviş tamda bu düşüncelere dalmışken uzaktan avını taşıyan bir kaplan çıkıvermiş. Kaplanı izleyen Derviş kaplanın avını istediği kadar yedikten sonra kalanını tilkiye bıraktığını görmüş. Derviş çok şaşırmış ve bir gün sonra aynı yere yine gittiğinde aynı manzara ile yine karşılaşmış.
Derviş ‘Demek böyle oluyor’ diye düşünmüş. Aynı şeyi denemeye karar vermiş. Evine gidip bir köşeye oturmuş ve beklemeye başlamış. Evrenin beklerken ona her şeyi vereceğine inanıyormuş. Günlerce beklemiş o kadar çok beklemiş ki açlıktan ölme noktasına gelmiş.
Son noktaya geldiği anda bir ses duymuş.’ Yanlışı örnek alıyorsun, bacakların var. Kaplan gibi ol, tilki gibi değil.
Yaşamış olduğumuz hayat içerisinde kendimizi çaresiz hissettiğimiz, çözüm olmadığını düşündüğümüz, kilitlenmek dediğimiz durumlarda bulabiliriz. Tamda bu noktada kendimizce çözümler bulmak için etrafta olup bitenleri gözlemleriz. Diğer insanların nasıl para kazandıklarını, nasıl başarılı olduklarını, geldikleri konumda nasıl durduklarına bakarız.
Çalışarak kazananı değil de hile yoluyla insanları kandırarak , başkalarına zarar vererek para kazananı belli bir noktaya geleni seçersek en başından bir yanlışla başlamış oluruz; o nedenle hayata bakarken kendimize neyi /kimi örnek almamız gerektiği konusunda doğru olanı iyi seçmeliyiz.
